Erzurumlu hakkın rahmetine kavuşur, Öbür dünyada bakar ki iki büyük kapı var ve meftalar birinin önünde kuyruk olmuşlar. Belli ki cennet kapısı. Bir kapı daha var önü bomboş. Dadaş kuyruk da beklemek istemez ve önünde hiç kimsenin beklemediği kapıdan dalar içeri. Orası cehennemdir.
Tabi içeri girer girmez zebaniler Erzurumluya dalarlar ve bir güzel benzetirler. Dadaş kendine geldiğinde söylenir:
-“Anbbeele yapirsizz , ondan kimse gelmiir buraya!”