Küçücük bir kasabada pazar günkü ayinin sonunda, rahip konuşmasını şu soruyla bitirdi:
-"Demek ki, Rabbim adına ne yapmamız lazım, düşmanlarımızı affetmemiz lazım. Öyleyse, bu sohbetimiz ardından, aranızdan kaçı düşmanlarını affedecek?"
Yaşlı bir kadın dışında herkes ellerini kaldırmıştı. Rahip bu defa doğrudan ona sordu:
-"Mrs. Neely? Hayırdır? Düşmanlarınızı affetmek size bu kadar mı zor mu geliyor?"
-"Düşmanım yok ki!" deyiverdi titrek ve son derece şeker haliyle!
Cemaatten uğultular, şaşkınlık ifadeleri yükselmişti.
Rahip devam etti!
-"Ooo bu gerçekten inanılmaz güzel bir şey! Kaç yaşındasınız mrs. Neely?"
-"98!"
Papaz yaşlı kadına doğru yürüyerek;
-"Mrs Neely, lütfen, şöyle ön tarafa, yanıma gelirmisiniz?" diye seslendi.
Yaşlı kadın yanına gelincede;
-"Yavaş, yavaş, aman dikkat. Hah! şimdi, cemaate dönelim, evveeett! Lütfen buradaki müminlerimize bu işin sırrını söylermisiniz? Nasıl oluyor da insanın 98 yıl gibi uzun bir ömür zarfında hiç düşmanı olmaz?"
Yaşlı kadın küçük ve titrek adımlarla rahibe sırtını dönüp, cemaate baktı:
-"Hepsi Öldü şerefsizlerin!" lafları ağzından döküldü.