- "Sen evleneli neredeyse bir sene oldu, ama maşallah sizin evden çıt çıkmıyor, siz hiç tartışmaz mısınız?"
-"Hayır" diye cevaplar Ömer ve ilave eder:
- "Akşam işten geldiğimde, kapı açılınca hanıma şöyle bir bakarım, eteğinin ucunu belinde topladıysa bilirim ki günü iyi geçmemiş ve havası yerinde değil. Hiç ekmek, yemek sormadan usulca mutfağa süzülür, aceleyle birkaç lokma atıştırır ve ortalıktan toz olurum. Olur ya bazen de benim asabım bozuk olur. O zaman şapkamı her zamankinin aksine sola eğerim. O da bunu görür, asabi olduğumu anlar ve hiç sesini çıkarmaz, hemen yemeğimi, çayımı hazır eder. Etrafımda pervane gibi döner. Bu nedenle biz hiç kavga etmeyiz."
Dinleyenlerden biri:
- "Peki birader, kapı açıldı, yenge eteğin ucunu belinde toplamış, sen de şapkanı sola eğmişsin. İki taraf da asabi, o zaman ne olacak?" diye sormuş.
Ömer gülümsemiş;
- "Bundan kolay ne var, şapkamı çabucak sağa yatırırm, demiş."
