İYİLİK Mİ, KÖTÜLÜK MÜ?

Hastane kantininde oturmuş sandviç ve meyvesuyu ile kahvaltısını yapan adamın gözüne eli ağzında, kendisine iştahla bakan çocuk takıldı. Yediklerini masaya bırakarak kasaya yaklaştı ve aynilerinden çocuğada alıp önüne koydu. Çocuk minnetle bakarak iştahla yemeğe başladı. Tam o sırada çocuğun annesi geldi. Bir çocuğa, birde adama bakarak, ağlamaklı bir halde;

- "Bunu siz mi aldınız "diye sordu.

Teşekkür bekleyen adam mahcup bir şekilde.

-"Evet" dedi.

Kadın birden ellerini açtı ve bedduaya başladı.

-"Allah senin belanı versin. Aç karnına tahlil yaptıracaktık. Senin yüzünden yarın tekrar bu kadar yolu çekmek zorunda kalacağım." dedi.

BAŞINI PENCEREDE UNUTMUŞ

 

Günün birinde köylüsü Hoca'yı evine davet eder,  Hoca davete gider. Eve yaklaşınca ev sahibinin başını pencereden içeriye doğru çektiğini görür. Evin kapısına çalan Hoca;

-"Köylüm ben geldim." deyince, kapının arkasından değiştirilmiş bir ses duyulur:

-"Ah Hocam, ah! Evin sahibi buradaydı, az önce gitti, sizin geldiğinizi söylerim, mutlaka çok üzülecektir."

Hoca bu söz karşısında iyice sinirlenir ve;

-"Ev sahibine söyleyin, bir daha bir yere giderken başını pencerede unutmasın." der.

ÇORBA KOKUSU

Nasreddin Hoca’nın canı tarhana çorbası çekmiş. Üzerine ekmek doğrayıp çorba içme hayali kurarken kapısı çalınmış. Yan komşunun oğluymuş gelen.

– “Hocam annem çok hasta, yemek yapamadık. Bir tas çorban varsa verebilir misin?” diye sormuş.

Hoca mırıldanmış:

-”Bu komşular da bir alem! Kurduğum hayalin bile kokusunu almayı beceriyorlar.” demiş.