Nasrettin Hoca pazarda zeytin satıyormuş, kendisinden iki üç sokak ileride oturan ve yarıbuçuk tanıdığı bir kadın gelmiş ve Hocayla aralarında şu diyalog geçmiş;
Kadın;
- "Zeytinin iyi mi?"
Hoca;
- "Tadına bak."
Kadın;
- "Ben orucum."
Hoca,
- "Madem oruçlusun zeytini al git parasını sonra ver."
Hocanın birdenbire aklına düşmüş; Ramazan değilmiş çünkü.
Hoca;
- "Tuttuğun oruç ne orucu ki?"
Kadın;
-" Üç sene önceden borcum vardı da onları tutuyorum."
Hoca torbaya doldurduğu zeytinleri sepete geri dökmüş ve;
- "Get anam get... Allah'a olan borcunu üç senede veriyorsan bizim borcu ne zaman getirirsin kim bilir." demiş.
