Bektaşi kiraladığı kayık ile Eminönü’nden Üsküdar’a giderken, deniz dalgalanmaya, kayık sallanmaya başlar. Dalgaların, büyük bir fırtınanın başlangıcı olduğunu sezen Bektaşi’nin telaşlandığını gören kayıkçı.
Bektaşi İstanbul'da gezinirken, padişahın sarayı olduğunu zannettiği görkemli bir binanın yakınından geçmekte idi. Binanın önünde şatafatlı bir fayton durmakta idi. Binadan sırmalı elbiseleri olan adam çıkınca, muhafızlar selama durdu. Adam faytona binerken, Bektaşi meraklandı ve muhafızlardan birinin yanına sokularak sordu.
Bektaşi dalıp gitmişti. Güzel ve sakin bir havada hayalleriyle baş başaydı. Onun dalgınlığını izleyen biri merakla sordu:
Meyhanelerden çıkmayan, içkisini içerek geç vakitte naralar atarak evinin yolunu tutan, bu yolla sağı solu rahatsız eden biri rahmetli oldu. Cenaze namazı kılındıktak sonra imam sordu:
-"Yarabbi! Bu evine ilk geldiğim gündür, bunlar gibi her gün beş kez seni rahatsız etmem, borcumu ödeyecek kadar para ihsan et, bir daha gelmem ve seni rahatsız etmem."
Kapıyı çalan Bektaşi Dedesi açan oğluna hışımla bakmış, oğlu çekinerek;
-" Hayrola peder ne yaptım?" diye sormuş.
Dede;
-" Ah evladım! Şu anan ile müezzinden çektiğimi bilemezsin?"
-"Ne yaptılar sana baba?"
-" Daha ne olacak oğul! Eve gelirim anan bir saniye oturtmaz "haydi bakkala, haydi kasaba" der dışarı çıkarım orada da müezzin "haydi namaza" diye bağırır durur. Bana bu dünyada hiç rahat yok mu?
